Kültür Mantarı

Bugün çok naif bir öykü ile tanıştırıldım.  Daha doğrusu iki kadın tanıdım: Lilith ve Havva.  İnanışa göre Adem'in Havva'dan önceki eşiymiş Lilith. Görünüş olarak Havva gibiyse de daha asiymiş. Adem'in üstün olma isteğini, buyurganlığını pek hazmedemezmiş. Deliler gibi aşık olsa da hükmedilmeyi hazmedememiş, terk etmiş Adem'i ve atılmış Cennet'ten. Rivayet bu ya, Adem o kadar üzülmüş ki, Tanrı, Adem'in kaburga kemiğinden Havva'yı yaratmış. Aynı Lilith gibi görünür ama huyu suyu hiç benzemezmiş. Adem başlarda mutlu gibi görünse de Lilith'in boşluğunun dolmadığını acı içinde hissetmiş. Lilith onun aşık olduğu kadındır. Adem'in boyunduruğu altına giren, itaatkar Havva'ya aynı duyguları besleyememiş.  Böyle başlarmış Kadınla erkeğin binlerce yıl sürecek çekişmesi. Belki de bu yüzdendir, erkeklerin söz geçiremedikleri kadınlara aşık olması. İtaat eden kadınların eksik tarafı bundandır. Havva'ları onları evde bekler, içten içe Lilith'i

Her Ankaralı'nın yolu geçmiştir buradan. Her Çankaya bebesinin uğrak yeridir. Bir soluk alma, bir ritüel, en sevilen yoldur Ankara'da Kuğulu'ya çıkan yollar. Aşıkların ilk kaçış noktası... idi. Artık o masum aşklardan eser kalmasa da Kuğulu Park dimdik ayakta. Olsunda... Bugün bir kez daha ayaklarım beni götürdü Kuğulu Park'a. Ruhum boşa çıktığında ya da canım her sıkkın olduğunda uğramak çok ama çok iyi geliyor. Karnını değil, ruhunu doyurmak isteyenlerin vazgeçemediği yer. Çocukluğum... Ben o parkın çocuklarındanım. Ankara'yı sevmemin tek sebebi belki de Kuğulu Park'tır. Bir tek orada nefes alış-verişlerim normalleşiyor. Çünkü çocukluğumu, babaannem'i hatırlatıyor. Bir gizli kutu var bende de 'Aşk tesadüfleri sever'deki gibi. Sanki her gidişimde o kutuyu açıyorum. Onu her açtığımda da kokusu geliyor hatırların. En hüzünlü şarkılar çalmaya başlıyor sanki. Hani seni neeeerden nereye götüren, içini sımsıcacık yapan hatırlar geçiyor